Waarom kan in Sittard-Geleen wel wat Venlo niet durft?
Waarom kan in Sittard-Geleen wel wat Venlo niet durft?
De wens voor de verplaatsing van het spoorwegemplacement is al bijna net zo oud als de ‘tikkende tijdbom’ zelf. Toch gebeurt er niets, er zou geen geld voor zijn, geen politieke noodzaak, en milieuvergunningen worden makkelijk verleend. Veel geblaat over veiligheid maar niemand staat echt op. Iets zuidelijker heeft men wel de ballen.
De gemeente Sittard-Geleen heeft besloten om een rem te zetten op het aantal LPG-treinen dat ten behoeve van industrieterrein Chemelot door deze gemeente rijden. Op dat industrieterrein heeft het chemiebedrijf Sabic meer behoefte aan grondstoffen vanwege een stijgende vraag. Maar de gemeente wil toch een pas op de plaats maken en niet zomaar instemmen met ruimte in de vergunning, zodat meer LPG-treinen naar de chemiereus kunnen gaan, niet voordat duidelijk is wat de veiligheidsrisico's zijn. Dat is een gewaagde opstelling omdat Sabic ook een belangrijke werkgever in deze oude mijnstreek is.
Hoe anders gaat het in Venlo. Al eerder dit jaar was er opnieuw een discussie over de Vierpaardjes en daarmee ook het rangeerterrein. De burgemeester riep om het hardst dat de gepresenteerde cijfers van een bewoner van de Vierpaardjes onzin waren. Zeker een bemoediging voor burgers om in te spreken bij de raad maar dat ter zijde. Het rangeerterrein is al jaren onderwerp van discussie maar de gemeente lijkt, inclusief haar bewoners, ingedut. Ruim 200 ton ammoniak extra dit jaar en het gebruikelijke vervoer van gevaarlijke stoffen rollen zonder enige moeite al jaren door het centrum van Venlo.
Natuurlijk zijn er rampenplannen gemaakt, de SP was daar al kritisch over en stelde diverse keren vragen. Steeds weer blijkt dat overheden toch vooral naar de cijfertjes kijken en als zaken net binnen de regelgrenzen vallen dan heeft men voldaan aan de wet en worden vergunningen zonder schroom afgegeven.
Wat de overheid is verloren in de afgelopen jaren is het nemen van verantwoordelijkheid bij het overzien van de samenhang der dingen. Het gevolg is toenemende privatisering en vooral de veel gehoorde kreet “daar gaan we niet over”. Afschuiven en wegkijken in plaats van verantwoording nemen en zaken op orde brengen.
Venlo heeft bij het treffen van maatregelen betreffende het rangeerterrein niets te maken met grote werkgevers in de gemeente. Verplaatsen is te duur zeggen veel partijen. Maar verplaatsen is prima mogelijk met de nodige politieke wil. Dan moet je niet proberen te blijven rekenen met cijfertjes tot je binnen de grenzen van de regelgeving valt. Dan moet je de moed hebben om als overheid te kijken naar een probleem in samenhang met de daar aanwezige omgeving, en op basis van gezond verstand en binnen de wetgeving een oplossing bedenken.
Want als je een analyse maakt van rampen komt steeds terug dat mensen net even de regeltjes hebben gebogen op het verkeerde moment. Een overheid moet de ruimte genereren om, als mensen regels proberen te buigen, er voldoende ruimte is de veiligheid te garanderen. Kreten als “te duur” en “daar gaan wij niet over” tonen dan niets anders dan politieke lafheid.
De centrale vraag hierin is dus of Venlo blijft achterlopen en weg duikt voor haar verantwoordelijkheden of eens lef en daadkracht gaat tonen? De SP blijft met alternatieven komen, op zoek naar een politieke meerderheid.
01-09-2010: Sittard-Geleen: Rem op aantal lpg-treinen
17-05-2010: Hun zorgen zijn ook onze zorgen
11-05-2010: SP stelt vragen over rampenopvang en rangeerterrein
25-03-2010: Vragen SP over ammoniakvervoer, Vierpaardjes en rangeerterrein
Dossier Ammoniaktrein
- Zie ook:
- Rangeerterrein Venlo