h

Op pad met de wijkagent

3 februari 2010

Op pad met de wijkagent

 De SP heeft regelmatig kritiek op het beleid en dat mag mits het maar ergens op berust. Een gevleugelde uitspraak binnen de partij luidt dan ook ‘zonder onderzoek geen recht van spreken’. Om dat kracht bij te zetten liep raadslid Ton Heerschop met de politie in Venlo mee om met eigen ogen te zien hoe de politie functioneert.

 

Verslag werkbezoek Ton Heerschop, SP-raadslid in Venlo

 

Op een koude doordeweekse avond kom ik aan bij het politiebureau. Een afspraak met wijkagent Tom Franssen om in zijn wijk eens een kijkje te nemen. Zijn aandachtsgebied ligt in een wijk die je als ‘een wijk met problemen’ maar zeker niet als een probleemwijk kunt bestempelen.

We beginnen het gesprek over het doel van mijn bezoek. Niet om te vissen naar zaken die niet kloppen of dingen die fout gaan maar gewoon eens te zien wat er in de wijk voor een wijkagent op een gewone doordeweekse avond speelt. We praten elkaar ook bij over onze achtergrond. Door mijn dagelijkse werk in het ziekenhuis ken ik veel agenten en een enkeling kijkt op als hij me in deze nieuwe rol als raadslid ziet.

Ook nu blijkt dat het dagelijkse werk en je politieke rol toch een beetje door elkaar lopen. Niet erg overigens want in beide rollen kan ik het prima met de ‘mannen en vrouwen in het blauw’ vinden.

 

Politiewagen

 

Na de korte introductie gaan we op pad.
Eerst gaat het langs een straat waar eerder die dag is ingebroken. Vervelend want eerder die week was er bij dat gezin al een poging gedaan tot inbraak. Blijkbaar is de dader toch weer teruggekomen.

We stoppen even bij een collega-agent die bezig is met een buurtonderzoek. Ondertussen praten we over de inzet van de wijkagent.

Gelukkig komen er enkele collega-wijkagenten bij om het korps te versterken. De doelstelling wordt nu bijna en soms helemaal gehaald om vooral veel in de wijk te zijn. De politie maakt inmiddels gebruik van een caravan waarin wijkagent, wijkcoördinatoren van de gemeente en bijvoorbeeld mensen van de woningbouw de mogelijkheid hebben om met mensen in hun straat in gesprek te komen. Gewoon caravan in de straat zetten, koffiezetapparaat aan en de mensen vragen of ze een bak koffie lusten, zo simpel is het. Daarmee komt het tot gesprekken en krijgt men inzicht in de achtergronden van mensen die ik anders nooit zou spreken. Dat helpt weer om de wijk in kaart te brengen.”, zegt wijkagent Tom Franssen.

 

De caravan is een leuk alternatief voor de politiewoonkamer zoals andere steden die kennen, maar als ik de frequentie hoor waarmee men er gebruik van maakt, valt dat me toch ergens tegen. Men zou er meer mee willen doen maar tijd is ook hier een knelpunt.

 

Dan ineens een oproep voor assistentie.
Net buiten het aandachtsgebied van de wijkagent hebben twee agenten arrestaties verricht. Even sneller dan normaal rijden we die richting op. We rijden twee keer fout omdat de straat niet echt een bekende is. Ik stel vast dat een navigatieapparaat vreemd genoeg niet in het politiearsenaal zit...
Aan de rand van de wijk staan de collega’s van Tom. Een arrestant zit in de patrouillewagen en de ander staat geboeid en beteuterd te kijken. Ik kijk in eerste instantie, zoals afgesproken, toe vanuit de wagen. Al snel blijkt dat andere wagens ter assistentie ook onderweg zijn en aangezien de situatie onder controle is, krijg ik uitleg over wat men heeft aangetroffen en wat de vervolgstappen zullen zijn.

Binnen de kortste keren komen er twee extra wagens aanrijden over de, vanwege de kou inmiddels, spekgladde wegen.

 

arrestatie Foto: ANP - Koen Suyk

 

Tom en ik vervolgen onze ronde. Het gesprek komt op het anti-drugsproject Hektor. Ik merk het enthousiasme over dit project. “Als men dat stopt hebben we binnen enkele dagen de situatie jaren teruggedraaid”, is de samenvattende pakkende slotzin.

Ik besluit die in mijn achterhoofd te houden, zonder twijfel zal iemand wel weer eens op het onzalige idee komen om als bezuiniging ook dit project als ‘niet meer nodig’ ten tonele te voeren.

 

We spreken in de tijd die we hebben over alle aspecten van het politiewerk. Ik merk dat ik een uiterst betrokken en bevlogen politieman heb getroffen die niet uit is op werken als een bonnenmachine zoals onze minister de politie soms ziet, maar die eerder van de menselijke aspecten van het vak kan genieten.

Het blijkt uit een verhaal van eerder die dag; een ongeval waarbij je net even via de collega’s in een andere stad kan regelen dat de familie niet in alle haast en met alle risico’s van dien, naar Venlo raast.

 

Foto: Koen Suyk / ANP
 Foto: ANP - Koen Suyk

 

De tijd vliegt voorbij en we rijden weer de parkeerplaats op bij het hoofdbureau, naast de caravan met politiestrepen. Maar niet nadat mij nog wordt meegegeven dat we het in Venlo helemaal nog niet zo slecht doen. De wisselwerking tussen gemeente, woningbouwvereniging en politie is prima.

Ik ken verschillende ambtenaren, mensen in de woningbouw en politiemensen goed genoeg dat dit eigenlijk best zo zal zijn. Maar preventie laat zich niet meten en de politiek wil resultaten zien, en bij het minste of geringste wil de politiek actie alsof de politie een productiebedrijf is dat kan zeggen “u vraagt wij draaien”.

 

Ik ben deze wijkagent zeer dankbaar dat ik in enkele uurtjes tijd een goede inkijk mocht krijgen in zijn werk. De loyaliteit van hem en zijn collega’s staat absoluut niet ter discussie. Wat ter discussie moet staan is de behoefte van sommige politici om op ieder incident als een kip zonder kop te staan roepen dat de politie ‘zus of zo’ moet doen.
Ik heb deze koude winteravond professionals aan het werk gezien die gedreven zijn in hun vak, gericht zijn op preventie en hufters zonder pardon aanpakken. Korpschef Rookhuijzen had het helemaal nog niet zo verkeerd met zijn pleidooi om de wijkagent meer tijd te geven in zijn wijk!

Misschien eens goed om dat ook de minister mee te geven die enkel in euro’s en niet in preventie denkt.

 

Politie in NOVA

 

De SP zal 'de wijkagent' blijven volgen en we zullen zeker eens vaker vragen of we mee mogen. Gewoon met de poten in de klei, de plaats waar je ziet wat jouw beslissingen in de raad, provincie of Tweede Kamer betekenen voor de mensen in de praktijk.

 

(Vanwege de privacy van de agenten, betrokkenen en verdachten is afgesproken geen foto's te maken tijdens het werkbezoek)
 
Lees ook:


U bent hier