Venlo

Wat wil de SP voor Venlo?

1. Aantrekkelijkheid smoel geven.
2. Historisch besef, niet zomaar alles slopen en vervangen door eentonige blokkendozen.
3. Creatieve broedplaatsen ondersteunen en op een natuurlijke wijze laten ontstaan.
4. Stimuleren culturele identiteit en waarden.
5. Bibliotheek dient laagdrempeliger te worden door middel van lage abonnementskosten.
6. Scholieren dienen gratis gebruik te kunnen maken van musea.
7. Straatmuzikanten weer terug in de gemeente Venlo, en stimuleren livemuziek in kroegen.
8. Kinderen op school kennis laten maken met muziek en muziekinstrumenten.
9. Restauratie Fort Sint Michiel, recreatiemogelijkheden voor alle mensen, mogelijkheid tot realiseren van woningen op het kazerneterrein.
10. Eerlijkere en evenwichtigere verdeling van subsidies aan culturele initiatieven en instellingen.

Hoe wil de SP dit bereiken?

1. De mate en aanwezigheid van cultuur en de diversiteit en de kwaliteit in het aanbod, en wat een stad daarvoor over heeft, vertaalt zich naar de aantrekkelijkheid van een stad. Een gemeente met een hoog cultureel gehalte is het meest aantrekkelijk om naar toe te gaan, het is zelfs een belangrijke beweegreden om zich ergens te vestigen. Het gemeentebestuur heeft de ambitie om veel hoogopgeleiden naar Venlo te halen en te behouden, tegelijkertijd houdt men steeds weer de optie open om verder te bezuinigen op cultuur. Als de aanwezigheid van voorzieningen zoals kunst, cultuur, bibliotheek, muziekschool, theater, enzovoorts een gemeente aantrekkelijker maakt om in te gaan wonen en werken, dan moet men dat koesteren, verbreden en inzetten zoals bij de promotie van Venlo. Geen woorden maar daden.
2. De gemeente Venlo kent vele mooie gebouwen. Bij planning voor nieuwbouw dient eerst gekeken te worden naar de haalbaarheid om historische gebouwen te behouden. Niet meteen slopen maar koesteren wat er is. Dat doet ook meer recht aan ons erfgoed en monumenten. Onder erfgoed verstaan we niet alleen monumentale gebouwen of locaties, maar ook archieven en collecties, historische landschappen, archeologische terreinen en de verhalen en tradities die we aan elkaar doorgeven. Hierbij ook te denken aan oude ambachten, de oude werkgelegenheid (pannen, stenen, landbouw – tuinders – drukkerijen, etc.). Denk bijvoorbeeld ook aan mobiel en digitaal erfgoed. Het is overal om ons heen en wordt dagelijks op allerlei manieren beleefd, door jong en oud. Erfgoed is het unieke visitekaartje van de gemeente, het cement in de samenleving en een economische factor van belang.
3. Er zijn prachtige creatieve initiatieven in de gemeente. Deze dienen gesteund te worden door de gemeente. Creatieve broedplaatsen dienen op natuurlijke wijze te ontstaan, zonder een directieve rol (voorschrift) van de gemeente maar door ondersteuning waar nodig.
4. Uit onderzoek is gebleken dat dat het spreken van dialect aan het verdwijnen is. Dialect hoort bij onze culturele identiteit en is een uniek onderscheid ten opzichte van andere regio’s in Nederland. Het zou jammer zijn als we dit verliezen. De gemeente dient in samenwerking met dialectverenigingen de diverse dialecten te stimuleren en meer zichtbaar te maken. Dat kan door plaatsnaamborden (bij vervanging) te voorzien van een onderschrift in dialect of door dialectonderwijs aan te bieden (lespakketten bestaan reeds en worden met name op Zuid-Limburgse scholen gebruikt).
5. De abonnementskosten van de bibliotheek worden als erg hoog ervaren waardoor niet iedereen zich een abonnement kan veroorloven. De tarieven dienen verlaagd te worden zodat niemand een drempel heeft om gebruik te maken van de bibliotheek. Hiermee kunnen we tevens de laaggeletterdheid terugdringen en onder meer het lezen stimuleren.
6. Gratis toegang voor scholieren tot 18 jaar bij alle musea in de gemeente. Jongeren kunnen zo laagdrempelig kennismaken met kunst en cultuur. Dit kan zorgen voor meer waardering en hen zo verrijken en/of stimuleren om zelf creatief aan de slag te gaan. De cultuurcoaches zouden hierin met de scholen een aanzet kunnen geven. Het museumbezoek zou ook weer vast onderdeel kunnen zijn van het schooljaar, net als een bezoek aan een lokale theatervoorstelling en aan het Kunstencentrum of muziek(onderwijs)instelling.
7. Door gemeentelijke belastingen en betutteling rondom vergunningen wordt de straatmuziek grotendeels de nek omgedraaid en ook livemuziek in kroegen wordt hierdoor onnodig belast. Livemuziek en straatmuzikanten in kroegen en op straat dragen bij aan en verhogen de sfeer. De gemeente dient dit te stimuleren en niet te ontmoedigen. Hetzelfde geldt voor de kleine vergoedingsregeling voor muzikanten (gageverklaring) die het muzikanten, horeca en verenigingen (die artiesten inhuren) wel erg moeilijk maakt en opscheept met een enorme administratieve last. Daar moeten we van af, dit kan eenvoudiger en daar kunnen we lokaal mee experimenteren.
8. Kinderen op basisscholen horen in aanraking te komen met muziek door het aanbieden van lessen door vakdocenten. Hier bestaan Rijkssubsidies voor op projectbasis zoals in de gemeente Beesel met succes wordt uitgevoerd. Op deze manier kunnen muziekverenigingen niet alleen nieuwe aanwas krijgen maar ook bevordert het onderwijs de creativiteit en het plezier in het (samen) muziek maken en het kennismaken met de verschillende instrumenten.
9. Het prachtige historische fort St. Michiel moet behouden worden voor komende generaties en een locatie voor recreatie zijn. Genieten van de omgeving en van het fort zelf moet mogelijk gemaakt worden. Tevens dient er gekeken te worden naar mogelijkheden tot het realiseren van woonruimte en/of werkplekken op het kazerneterrein. Geen falende megaprojecten meer.
10. Herzien van de huidige regelingen ten aanzien van de toekenning van subsidies aan culturele initiatieven en instellingen in de gemeente Venlo, met als doel een bredere ondersteuning, en meer diversiteit.

Wat heeft de SP bereikt in Venlo de afgelopen 4 jaar?

• Dankzij acties van SP en woningcorporatie Venlo-Blerick werden onder meer het Bondsgebouw (Herungerstraat) en het Nedinscocomplex gespaard van de sloopkogel. Net zo werd het zwembad in Steyl na aanhoudende acties behouden en kreeg het fort Sint Michiel na jarenlange aandacht via een actiegroep in de raad een monumentale status waar de gemeente eerder geeneens opgravingen wilde toestaan. In 2017 werd in samenspraak met velen een nieuwe erfgoednota ingesteld. Zodoende kreeg erfgoed steeds meer aandacht en werd het op waarde geschat. Echter zijn we er daarmee nog niet, oplettendheid en zorgvuldigheid blijft nodig.
• Begin 2017 kreeg de SP een motie aangenomen die muurschilderingen (murals) mogelijk maakt. Hierdoor krijgen niet alleen kunstuitingen een groter podium maar ook verfraait het de nu vaak lelijke gevels van grote panden. Eind 2017 werd echter met de bezuiniging op kunst in de openbare ruimte haast ook de murals alweer de nek omgedraaid. In de gaten houden dus.
• De afgelopen jaren is er stevig bezuinigd op cultuur in Venlo. De instellingen hebben het waardig gedragen, ze hadden ook weinig keus. Volgens B&W kan Venlo zich een bezuiniging op cultuur “permitteren”, zei ze eind 2016 nog. In de afgelopen jaren moesten er steeds grimmige debatten worden gevoerd, moties en wijzigingsvoorstellen worden ingediend om (nog meer) bezuinigingen tegen te gaan. We wisten zo enkele zaken van een bezuiniging te redden zoals de subsidie voor het carillon in de toren van de Venlose Martinuskerk, het muziekonderwijs, Bibliotheek, Kunstencentrum, Tiendschuur, toneelverenigingen, Grenswerk, Maaspoort, enzovoorts. Kunst en cultuur maakt Venlo aantrekkelijker en draagt bij aan ontspanning en identiteit. Dat kunst en cultuur steeds weer als bezuinigingspost worden gezien, daar moeten we vanaf. Eerder moeten de instellingen en verenigingen beter ondersteund worden.
• De SP stelde regelmatig vragen over de financiering en ontwikkelingen rondom stadswijk Q4, die van verloederde drugswijk moest transformeren naar een bruisende cultuurwijk maar eindigde in een sof. De rekenkamer onderzocht de gang van zaken en kwam met een pijnlijk rapport. Daarop kwam er een onderzoekscommissie bestaande uit raadsleden (ook van de SP) die eveneens met een vernietigend rapport kwam. De cultuurwethouder (CDA) overleefde wederom een motie van wantrouwen. De conclusies en aanbevelingen werden aangenomen maar, gezien het steeds weer falende beleid, zullen we zelf moeten blijven controleren hoe een en ander opgepakt en uitgevoerd wordt.
• De gemeenteraad mocht elk jaar haar wensen en bedenkingen geven over onder meer de herijking van het cultuurbeleid. De SP greep dat steeds aan om te bepleiten dat de cultuurinstellingen op hun tandvlees lopen, onzekerheid voor een negatieve stemming zorgt zeker nu al jaren bijdrages verminderd worden en bepaalde besluiten uitblijven zoals wat te doen met Theater De garage (wel/geen renovatie), Keramiekcentrum De Tiendschuur (wel/geen verhuizing?), Omroep Venlo (verhogen subsidie? Verminderen leningdruk?), uitdagingen waarmee theater De Maaspoort kampt en de problemen waar Filmtheater De Nieuwe Scène mee zit (airco/verwarmingsinstallatie moet vervangen worden, gemeente wil geen garantstelling geven voor een lening). Maar ondanks mooie woorden zien we weinig betrokkenheid en zullen we moeten blijven vechten om eindelijk duidelijkheid te krijgen en rust en zekerheid bij de instellingen, haar werknemers en cursisten/bezoekers.
• Juni 2015 werd de herijking van de cultuurnota aangenomen wat op zich een positieve impuls kan geven aan de diversiteit en de kwaliteit van het cultuuraanbod in de gemeente Venlo. Er waren dan ook hoge verwachtingen rondom het Cultuur Platform Venlo en het stimuleringsfonds. Met vijf duidelijke speerpunten, geen praatclub maar een doeclub zou er meer samenwerking tussen de professionele cultuurinstellingen onderling maar ook de samenwerking met de amateurverenigingen, kunstenaarsinitiatieven en het overige culturele veld in de gemeente worden gezocht. Echter is het sindsdien vooral stil gebleven. Een gemiste kans. Wil het Platform slagen dan zal er een tandje bij moeten en grenzen beslecht moeten worden. De SP wil het Platform en het Fonds een kans geven. Dat hoeft geen stevige opgave te zijn, eerder een kwestie van plooien gladstrijken en gewoon doen. Belangrijkste hierbij is dat er dan wél initiatiefgroepen en andere belangstellenden worden betrokken in deze ontwikkelingen, ondanks dat dit wel afgesproken was gebeurde het tot nog toe niet.
• We pleitten ervoor dat er meer de samenwerking in de regio wordt gezocht en daarbij de andere kant van de grens zeker niet vergeten wordt. Dit moet kans krijgen om te groeien naar een actieve wisselwerking tussen de verschillende partijen. Ons voorstel hiervoor werd aangenomen en we zien steeds meer contacten over en weer plaatsvinden die ook al eens hebben geleid tot gezamenlijke tentoonstellingen of voorstellingen.
• Plannen voor een heus Museumkwartier komen regelmatig terug maar concreet wordt het niet. De SP ziet hier op zich kansen in en wil het dan ook eindelijk een keer goed onderzocht zien of het wel of geen kans van slagen heeft. Vragen daartoe hebben nog niet geleid tot uitvoering dus daar dienen we wel op te blijven aandringen.
• De kunstcollectie van Tajiri wordt weer steeds weer genoemd als aanvulling voor Venlo. Met de familie kwam het niet tot overeenstemming, het leverde zelfs ruzie op tussen de familie en de CDA-wethouder. De wereldwijd befaamde collectie kan een interessante ontwikkeling zijn voor Venlo die veel positiefs kan opleveren. Het contact met de familie zien we dan ook graag verbeteren om te bekijken wat nu het probleem is en welke mogelijkheden er zijn. De wethouder zei toe, gedwongen door een motie van onder meer de SP, om het contact warm te houden maar dat heeft tot op heden nog niet tot iets nieuws geleid.
• Het geliefde beeld De Wachter op de Maasweerd werd weggehaald omdat gemeente en kunstenaar niet tot overeenstemming kwamen. De wijze waarop dit gebeurde vonden we erg knullig en dat moeten we voortaan zien te voorkomen. Venlo wil voor een dubbeltje op de eerste rang zitten maar heeft er nauwelijks iets voor over. Dit kunnen wij niet rijmen. Met iets meer tact en slim onderhandelen had het beeld verworven kunnen worden. De SP vroeg, om een herhaling te voorkomen, om in afspraken met kunstuitleen/huur betere afspraken vast te leggen over bijvoorbeeld opties tot aankoop zodat er achteraf geen gesteggel is over de kosten. Daarop kregen we een toezegging van de wethouder.
• Museum van Bommel van Dam kwam vaak ter sprake in de gemeenteraad, en dan vooral met als doel om er op te bezuinigen. In oktober 2017 besloot de gemeenteraad dat het museum Van Bommel Van Dam niet alleen verzelfstandigd moet worden maar ook gaat verhuizen naar het voormalige postkantoor. De SP kreeg te veel signalen dat de plannen veel te ambitieus, onhaalbaar en risicovol zouden zijn. Reden om stevige bedenkingen te uiten tijdens het debat. Het plan werd desondanks erdoor gedrukt en dus zullen we in de smiezen moeten houden dat het geheel geen mislukking gaat worden.
• Eind 2014 maakte het Kunstencentrum Venlo bekend dat zij – wegens aanhoudende bezuinigingen van de gemeente – in een reorganisatie al haar 24 muziekdocenten te willen ontslaan (die dan als rechtenloze ZZP’ers mochten terugkeren) maar wel het management en de gebouwen zal behouden. Dit nadat ze al eerder mensen ontsloegen, het aanbod versoberden en de locatie Arsenaalplein verlieten en alle werkzaamheden onderbrachten in het Goltziusgebouw. Door raadsvragen te stellen, een debat aan te vragen en samen met de muziekdocenten en cursisten in actie te komen, werd de reorganisatie teruggedraaid. Blijkt maar weer dat actievoeren loont!
• In 2014 nam de SP deel aan de ‘Join in! Picknicks’ bij de ontmoeting tussen het Intercultureel Vrouwen Verbinden (IVV) en lokale politici. Het IVV wil vrouwen met elkaar verbinden, ongeacht cultuur, religie en opleiding, om beter te kunnen participeren in de maatschappij. Onder leiding van gastkunstenaars werd bij het Museum van Bommel van Dam met creatieve ondernemers gesproken hoe het museum van de toekomst eruit moet zien. Waardevolle ontmoetingen die leidden tot co-creatieve processen waar ook SP-leden aan deelnamen.
• Het ooit-Mikwe blijft de gemoederen bezighouden. De Rekenkamer onderzocht de zaak en maakte gehakt van het vermeende joodse badhuis en de archeologische procedure, de stadsarcheoloog kreeg de wind van voren, de CDA-wethouder wenste geen verantwoording te nemen. Zoals vaker liep het met een sisser af, werd er beterschap beloofd en gesteld dat er geleerd was van gemaakte fouten. Helaas moesten we dat nog enkele keren horen bij andere vernietigende onderzoeksrapporten. Dit kenmerkt het falende bestuur waar we van af willen.