Venlo

Wie is Alexander?

Geboren in 1979 in Tegelen, getrouwd met Leonie, vader van dochter Mila (2014) en zoon Luuk (2017). Daarnaast hebben we nog een zoon, Jesse (2012) maar die stierf voor zijn geboorte. We wonen sinds 2008 in Belfeld. Voor de SP was ik tussen 2018-2022 vier jaar wethouder, tussen 2010-2018 raadslid en van 2004 tot 2016 bestuurslid.

Ik werkte tot mijn benoeming als wethouder in 2018 bij de Koninklijke Landmacht waar ik sinds 2005 in diverse functies en bij verschillende eenheden werkte, vooral als leidinggevende en instructeur en laatstelijk hield ik me bij de staf in Utrecht bezig met de personele planning en organisatie van uitzendingen en missies.

Ook heb ik gewerkt bij de Politie Limburg. Daarvoor nog werkte ik bij de SP-Tweede Kamerfractie in Den Haag als beleidsmedewerker defensie en wapenhandel.

Inmiddels werk ik als bestuurssecretaris a.i. voor scholenkoepel OGVO, voortgezet onderwijs in Venlo. Hierbij ben ik o.a. strategisch adviseur voor het bestuur, MR, toezichthouders en directie.

Wat doe je zoal bij de SP Venlo?

Bij de verkiezingen van november 2009 ben ik gekozen tot raadslid. In de SP-fractie was ik ruim drie jaar fractievoorzitter, in mei 2013 besloot ik vanwege privé-omstandigheden én een pittige nieuwe opleiding een stapje terug te doen. Ton Heerschop nam de 'aanvoerdersband' over en ik werd 'gewoon' raadslid en fractiesecretaris.

Ook maakte ik 13 jaar deel uit van het afdelingsbestuur van de SP-Venlo. In dat bestuur was ik van 2006 tot 2010 afdelingsvoorzitter. Ook was ik voorheen penningmeester en algemeen bestuurslid, en ben ik nog steeds redacteur en campagneleider, en geef ik het bestuur sinds enkele jaren ook (on)gevraagd advies.

Wat zijn je hobby’s?

Hardlopen, obstakelruns, fitness, geschiedenis, muziek, film en documentaires.

Ik krijg geregeld de vraag hoe een SP'er bij Defensie kon werken. De SP is geen pacifistische partij, militairen kunnen meer dan enkel oorlog voeren namelijk het bevorderen en handhaven van vrede en stabiliteit, bewaken en beveiligen, helpen in noodsituaties in binnen- en buitenland. Je mond, je handen en je inlevingsvermogen zijn dan je beste wapen. Om diezelfde reden werkte ik bij de Politie.

Wat zijn je idealen, waar wil je je voor inzetten?

Het is nodig dat er vooral wordt gelet op wat het gemeentelijk beleid doet met de mensen en dan vooral de wijkbewoners en dorpsbewoners, wat moet er verbeterd worden en is er wel voldoende aandacht voor de sociale kant van 'het verhaal'. Dat zijn voor mij de kernvragen die steeds gesteld dienen te worden.

Ik gruwel van de individualistische éénleving die met de toverwoorden "ieder voor zich" en "zelfverantwoordelijkheid" zegt dat we niet meer om elkaar mogen geven en geen rekening hoeven te houden met andere mensen. Ondanks dit rechtse en neoliberale beleid moet er ruimte gemaakt worden voor sociaal beleid met oog voor de mensen en dan vooral degenen die  minder geluk in hun leven hebben gehad.

Wat vind je thuisfront ervan dat je je voor de SP inzet?

Ze zijn vooral trots al is de keerzijde dat ik veel van huis ben en daardoor minder vaak op visite of thuis kan zijn. Ik ervaar dat ook als een gemis maar een land is nog nooit veranderd vanaf de luie stoel. Wat dat betreft sluit ik de woorden van schrijver Karel Glastra van Loon in het hart: "Blijf niet mokkend aan de kant staan, stel een daad en toon je moed, laat je woede hand in hand gaan met het goede dat je doet."

Zit politiek in je familie?

Aan de eettafel was de politieke toestand onderwerp van gesprek, ook het journaal kijken ging gepaard met 'extra commentaar'. Mijn ouders hebben het nooit makkelijk gehad en stemden bijna als vanzelfsprekend op de PvdA vanwege het idealisme en de bevlogenheid van Drees en Den Uyl.

Maar die liefde bekoelde snel toen de PvdA er mede voor zorgde dat vanaf de jaren 1980 de afbraak van sociale voorzieningen werd ingezet. Dit zorgde thuis voor veel wantrouwen en onvrede.

De SP werd stevig omarmt als het enige realistische alternatief. Alhoewel niemand actief was, werd politiek en het opkomen voor zwakkeren me zodoende met de paplepel ingegeven.

Hoe en waarom ben je bij de SP terecht gekomen?

Als je iets veranderen wil moet je bij jezelf beginnen en het heft in handen nemen. Het heeft wel een aanlooptijd gehad voordat ik me via de SP ging inzetten voor een beter en socialer Nederland.

Ik was voorheen actief in diverse verenigingen. Zoals bij jongerenorganisaties Roosje (medeoprichter, voorzitter) en Jonge Socialisten (secretaris). Ik heb een jongerenplatform (jongerenraad) opgericht, de Stem van Jong Venlo, waarvan ik enkele jaren voorzitter was.

Ook was ik bestuurslid van Stichting Filmtheater Venlo, lid bewonersactiecomité tegen aanleg A74-Plateauvariant, vakbondslid, en lid van het Jongeren Netwerk Limburg (provinciale jongerenraad).

In mijn PvdA-tijd was mijn doel om die partij weer naar links te trekken. De halsstarrigheid en volgzaamheid bleken echter te groot om te doorbreken. Ik zag dat de PvdA enkel bezig was met papieren, eigen belangen, ego’s en ruzies. Ze deden vrijwel niks voor de mensen terwijl dat juist mijn drijfveer is om iets te betekenen voor anderen. Na enkele jaren interne strijd besloot ik om op te stappen.

In 2003 maakte ik serieus kennis met de SP, die in Venlo als werkgroepje net bezig was. Het sterke gevoel voor verandering, optimisme en hoop was precies waarnaar ik op zoek was. Niet veel later werd ik SP-lid en zette samen met enkelen, met de nodige hoogte- en dieptepunten, een bloeiende SP-afdeling in Venlo op; die van 2010-2022 ook weer in de gemeenteraad vertegenwoordigd was.

Wat is voor jou de meest inspirerende historische gebeurtenis of persoon?

De Cubacrisis in 1962 gaf aan dat er weinig voor nodig is om de wereld op de rand van de totale vernietiging te laten balanceren. Een belangrijke les voor de mensheid.

De val van de Berlijnse Muur in 1989 en het einde van de Koude Oorlog en daarop de hoop van oost en west op een betere wereld, een nieuw ideaal, greep me enorm aan. Net als de vrijlating van Nelson Mandela die tijdens zijn tientallen jaren in gevangenschap bleef strijden voor de mensenrechten en tegen de apartheid.

Ook de oorlog en genocide in Joegoslavië en Rwanda staan in mijn ziel gekerft, als voorbeelden waartoe haatzaaien kan leiden.

Stuk voor stuk gebeurtenissen die me stevig aan het denken zetten waartoe de mens in staat is en welke rol de politiek hierin heeft; de trieste balans van de spelletjes die er gespeeld worden voor poen, aanzien en macht over de rug van het gewone volk.

Ik put kracht uit oprechte mensen die tot het naadje doorgaan, die durven opkomen voor hun mening, gevoelens en verlangens om zaken aan te
pakken, veranderen en verbeteren in het algemeen belang.