Venlo

Toegang tot schoon drinkwater is in 2002 vastgelegd als mensenrecht. In 2008 sprak de rechter in Heerlen een vonnis uit waarin het afsluiten van mensen van drinkwater als onrechtmatig werd beschouwd. Goed geregeld dus maar waarom worden mensen in dit land dan afgesloten van deze primaire levensbehoefte? Een nadere beschouwing.

Opinie door Ton Heerschop, fractievoorzitter SP in Venlo

Stel mevrouw A is om redenen afgesloten van drinkwater door de NV Waterleiding Maatschappij Limburg (WML). Nu ligt de zoon van mevrouw A in het ziekenhuis en op enig moment komt zij met een verzoek bij de voorzitter van de raad van bestuur om een verklaring te laten ondertekenen door de arts dat er een medische noodzaak voor drinkwater is binnen het gezin.
Maar de artsen doen dat niet. Waarom? Niet omdat ze de noodzaak niet in zien, de arts kwam zelf met de tip bij mevrouw A, maar omdat het formulier van de WML moet worden getekend door een onafhankelijk arts.

De behandelende arts is niet onafhankelijk. Sterker nog, zijn collega’s ook niet omdat de arts met die collega’s de medische status van zijn patiënten bespreekt zodat eventuele vervanging geregeld is. Dus onafhankelijkheid is er niet echt. Het zou raar zijn om die verklaring te laten tekenen door een andere specialist die geen weet heeft van de medische noodzaak van de bewuste patiënt.
Het is natuurlijk al bizar dat de WML blijkbaar behandelende artsen van patiënten niet vertrouwd maar het is nog meer bizar dat zij zelfs mensen hiermee hun grondrecht ontzegt.

Toevallig werkt in dat ziekenhuis ook de fractievoorzitter van de lokale SP-afdeling. Dus stapt de bestuursvoorzitter bij hem binnen met de vraag of het niet verstandig is om de wethouder van sociale zaken hier in te kennen en een beroep op het gezonde verstand van de WML te doen? Twee telefoontjes die snel gedaan zijn. De wethouder pakt het direct op en stelt het simpel: “Als we gevangenen in dit land toegang geven tot drinkwater dan gewone burgers dus ook”.
Bij de WML zitten ze ook een beetje in de maag met het verhaal. Want ze kregen tenslotte hun geld niet binnen en dan moeten men volgens de procedures mensen afsluiten, zo stellen ze daar.

Geld, daar draait het dus om, of zou het toch de zo geroemde en gevreesde tucht van de ‘markt’ zijn? Want waar kan mevrouw A terecht als de WML haar afsluit? Andere leveranciers zijn er niet en de overheid heeft de zaak op afstand gezet. Niets om op terug te vallen. Alleen nog maar flessen water in de supermarkt kopen is geen oplossing voor de lange termijn (douchen, wasmachine) en vele malen duurder.

Voorgaande is geen fictief verhaal maar speelde zich deze maand in Venlo af. Er was dus een betrokken ziekenhuisdirectie, de SP-fractie en het gezonde verstand van een wethouder voor nodig om iemand in Venlo te voorzien van drinkwater, een mensenrecht.
De WML stelde overigens dat ze liever ook geen mensen afsluiten… Doe het dan niet! De WML gaf wel aan in gevallen van dreigende betalingsproblemen vroeg in overleg te willen met de betreffende gemeente. Lijkt ons een goed plan dus we hebben de adresgegevens van de betreffende afdeling bij de gemeente Venlo doorgegeven.

Maar is drinkwater nu een vanzelfsprekend mensenrecht? Niet altijd dus, ook niet in Venlo. Bovenstaande casus staat niet op zichzelf, was het maar zo. Ons bereiken steeds meer soortgelijke (hulp)vragen dus trokken we gisteren aan de bel bij het gemeentebestuur van Venlo.
We stelden raadsvragen met het verzoek om te regelen dat mensen niet meer worden afgesloten van het drinkwater. Als dit bij één geval te regelen is dan moet dat ook voor iedereen gelden.

Doe mee en steun de SP. Nu is de tijd. Sluit je aan.
12-07-2013: Afsluiten drinkwater als pressiemiddel