Venlo

De campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen zijn afgetrapt. Wellicht hadden veel partijen er nog niet op gerekend maar het schaakspel van wat je de eerste beschietingen mag noemen, is gestart door toestanden in CDA en PVV. Alsof er in maart geen keuze is…

Column door Ton Heerschop, kandidaat-Statenlid voor de SP

De vraag die de Limburger mag beantwoorden in maart, is of de kiezer wil doorgaan met het Limburg van de arrogantie van de macht. Een Limburg waarin geld van de provincie wordt gebruikt om de risicovolle prestigeprojecten van gedeputeerden te realiseren? Of wil men een verandering, een frisse wind door het Limburgse landschap?

De ‘profilering’ van diverse prominente CDA’ers gaf het startschot van de campagne. Het begon met veel gedoe binnen die partij omdat huidig gedeputeerde Ger Driessen niet op de conceptlijst staat. “Een coup vanuit het zuiden”, roepen de Noord-Limburgse partijbonzen. Het CDA blijkt nog steeds een bestuurderspartij in crisis.

Prominent VVD’er Jos van Rey deed de volgende duit in het zakje door te stellen dat het tijd is dat het CDA niet langer de Limburgse politiek domineert. Ik ben het met van Rey eens dat een klein CDA goed zou zijn voor de Limburgse politiek. Maar een grote VVD waar van Rey natuurlijk op doelt, is geen verandering maar slechts een wisseling van de wacht door de volgende op machtspolitiek gerichte partij. Dat schiet dus niet op...

Dachten we dat daarmee het gekibbel voorbij was, kwam de landelijke politiek er doorheen. De PVV heeft een akkefietje met een fractielid en binnen 24 uur presenteert men de provinciale lijst in Zeeland. Een poging om de aandacht af te leiden of gewoon een toevalligheid? De vraag is wel of die provinciale lijsten net zo goed gescreend zijn als die van de Kamerfractie…

De SP heeft in Limburg haar lijst op 6 november gepresenteerd. Dertig gedreven mensen, toegewijde partijgenoten die hun sporen meer dan eens verdiend hebben. Ook het programma is al vastgesteld; stevig inzetten op een duurzamer en bereikbaar Limburg, met fatsoenlijke mogelijkheden voor het boerenbedrijf en de natuur, betaalbaar en met goede mogelijkheden voor het bedrijfsleven, leefbare woonkernen en aandacht voor de menselijke maat. En dat alles zonder gedoe en gekibbel.

De massale stem vanuit Limburg op de PVV in juni mag gezien worden als een duidelijk signaal dat men de heersende partijen moe is. Zou Limburg hetzelfde stemmen als in juni dan zouden CDA, VVD en PVV direct bij elkaar op schoot kruipen met zo'n 28 zetels. Dit zou betekenen dat er na vier jaar stilstand met CDA en PvdA er dan vier jaar sociale afbraak aankomt zonder een wezenlijke verandering van de manier waarop met macht wordt omgegaan. Om nog maar te zwijgen over de beloften die waarschijnlijk op de avond van de verkiezingen nog voor de onderhandelingen van tafel zijn.

Deze komende verkiezingen gaan echter over Limburg en staan een stuk dichter bij de mensen dan het verhaal van ‘Den Haag’. Daarnaast is het juist de SP geweest die in Limburg heeft laten zien waar het echt om draait. Welke partij kwam in opstand tegen dwaze besluiten om tegen de wil van de bevolking snelwegen door bebouwde gebieden te leggen in Venlo en in Parkstad? Welke partij wist in Venlo de sluiting van een zwembad te voorkomen? Welke partij wist in Sittard-Geleen de problemen in de woonwijken onder de aandacht te brengen? Welke partij kwam in actie tegen de verkoop van Essent en ons openbaar vervoer? Welke partij komt met betaalbare alternatieven voor het beleid van meer industrie, megastallen en prestigeprojecten?

Op 2 maart is de keuze: Of meer van hetzelfde met andere onbekende namen, of een echte ommekeer met gedreven mensen die zich bewezen hebben als het gaat om de strijd voor een beter Limburg voor minder geld. Als men kiest voor het laatste is de SP eigenlijk de enige reële optie…

12-11-2010: SP: kiezen voor de mensen, niet voor asfalt
06-11-2010: Twee SP'ers uit Venlo op kandidatenlijst Provinciale Statenverkiezingen