Venlo

De campagne voor de Twee Kamerverkiezingen zit er bijna op. Morgen mogen we naar de stembus. Kiest Nederland voor afbreken met rechts of voor opbouwen met links? Woensdagavond vanaf 21.00 uur weten we wat ons allen de komende vier jaar te doen staat.

Aan de interesse van de kiezer ligt het niet, die wil geïnformeerd worden om de stemkeuze te kunnen bepalen. De kiezer weet wat er op het spel staat. Nederland staat voor een belangrijke keuze. Gaan we door op de ingeslagen weg van meer marktwerking en minder overheid, kortom, een neoliberaal land wat niets wenst te leren van de huidige crisis? Of brengen we de politiek weer dichter bij de mensen en gaan we voor een land waar keuzes voor bezuinigingen worden gemaakt op basis van solidariteit en medemenselijkheid?

We hebben 4000 sponsjes uitgedeeld, 25000 verkiezingskranten, 20000 verkiezingsfolders, 4x250 diverse themafolders, hadden 700 posters ter beschikking, plaatsten 80 borden en verspreidden 3000 ‘Emilekaartjes’ en 10000 laatstedagkaarten. In diverse gemeenten waren we actief in de campagne, vele vrijwilligers hebben zich ingezet..
Toch is het verbazingwekkend hoe weinig campagne er is gevoerd. Waar normaal weken lang de brievenbussen vol liggen met allerlei partijmateriaal is het vooral de SP die de brievenbus wist te vinden. Hebben bepaalde partijen de moed al opgegeven en anderen zich al rijk gerekend? Het heeft er alle schijn van. De SP wil graag zo veel mogelijk mensen informeren, zeker wanneer je in de peilingen (voor wat ze waard zijn) op verlies staat, ga je niet bij de pakken neerzitten maar knokken voor elke stem.

In de landelijke media en vooral op tv werd een felle, drukke en soms overschreeuwende campagne gevoerd. Daar waar een titanenstrijd tussen Wilders en Pechtold werd verwacht, werd deze strijd al snel onschadelijk gemaakt door beide kemphanen uit elkaar te halen en daarmee de angel uit het verhaal te halen. Daar waar een titanenstrijd gemaakt werd tussen Rutte en Cohen, struikelde Cohen over zichzelf en werd het een strijd tussen ideologisch rechts en links, tussen Rutte en Roemer.
Emile Roemer, sinds maart de leider van de SP, werd geafficheerd als de grote onbekende en de SP werd al afgeschreven nog voordat de campagne goed en wel op gang kwam. Het mag duidelijk zijn dat de SP de stijgende lijn weer te pakken heeft. Socialisten schrijf je nooit af, zoveel is wel duidelijk geworden. En Emile Roemer; inmiddels kent iedereen hem en hij is een blijvertje.

Dat de SP mogelijk zetels gaat verliezen is jammer maar er is ook wel rekening mee gehouden, want de monsterscore in 2006, waarbij de partij met 25 zetels de derde partij in de Tweede Kamer werd, was zelfs voor de SP een enorme verrassing. Dat het daarna waarschijnlijk minder zou worden ligt dan voor de hand. Het min of meer standaard potentieel voor de SP ligt op 9 zetels, alles daarboven is winst. Een sterke SP is echter wel noodzakelijk om een links kabinet mogelijk te maken. Die kans liet men in 2006 liggen toen het CDA weigerde om met twee linkse partijen in een kabinet te gaan en de PvdA de rug hiervoor niet recht hield maar zwichtte voor het pluche.

Gaan we dat opnieuw meemaken na woensdag? Als de PvdA zich zou hebben uitgesproken voor een links blok, kon het de zetels binnenharken en samen met SP, GroenLinks en D66 een stabiele regering vormen die menselijk en sociaal kan hervormen. Maar de PvdA sprak zich niet uit en daarmee ligt een kabinet van VVD-CDA-PVV serieus op de loer. Buiten de strategie en de tactiek is en blijft het de kiezer die uiteindelijk bepaalt.

De SP is een partij van gedreven idealistische mensen die een stevig compliment verdienen voor hun inzet van de afgelopen weken! Mensen met het hart vol van solidariteit, gelijkwaardigheid en menselijke waardigheid. En dat is geen borstklopperij, dat is gewoon een vaststelling van feiten. Alle actieve SP-leden: namens het afdelingsbestuur alvast enorm bedankt voor de inzet in deze campagne!!!

De campagne pagina
06-06-2010: Peilingen zeggen niets, de mensen alles
29-05-2010: Spons er over nu!