Venlo

In Venlo-oost is een goed verborgen geheim. Althans zo lijkt het want maar weinigen weten dat op de Jan van Venlostraat een activiteitencentrum is. Tientallen mensen vinden daar dagelijks hun bezigheid, herstel en rust. De SP ging op werkbezoek bij deze verborgen parel.

De meesten van ons kunnen zelf hun dag goed inkleden met activiteiten. Maar stel dat je een periode net wat tè veel op je bordje hebt gehad. Dan ben je blij als je je verhaal kwijt kunt, als je samen met anderen actief kan zijn, ook voor de broodnodige afleiding. Een instantie die dit via dagactiviteiten mogelijk maakt is het Dag Activiteiten Centrum (DAC) in Venlo-oost.

Op 19 augustus waren namen vier SP’ers een kijkje bij het DAC, we hadden er goede verhalen over gehoord en wilden dat graag eens met eigen ogen zien.

In het DAC komen mensen met psychosociale problematiek en/of psychiatrische achtergrond die onder behandeling zijn of zijn geweest. Doel is het bieden van een zinvolle dagbesteding door toegankelijke activiteiten zoals recreatieve, creatieve, educatieve en arbeidsmatige activiteiten. Daarnaast is de inloopfunctie erg belangrijk. De persoonlijke behoefte staat voorop.

Iedereen kent wel iemand met psychische klachten en toch bevinden die klachten zich anno nu nog volop in de taboesfeer. Iedereen maakt wel eens een periode door dat het niet lekker gaat. Dat hoort ook bij het leven, alleen is van de buitenkant vaak niet zichtbaar wanneer iemand hulp nodig heeft.
Bij het DAC ben je onder gelijkgestemden in een veilige setting, fysiek in een gebouw creatief bezig of ontspannen in de beschutte binnentuin. Een bezoeker verklaart: “Je groeit hier. Je kunt langzaam weer opkrabbelen, zonder tijdsdruk of druk van buitenaf, je wordt hier niet aangekeken als iemand die wel gek zal zijn.”

Het DAC is alle werkdagen tijdens kantooruren geopend en kent een bestand van zo’n 150 bezoekers. Dagelijks bezoeken gemiddeld 50-60 mensen het DAC om met elkaar creatief bezig te zijn, te sporten, te praten, kortom voor de broodnodige sociale contanten en ontspanning. Niet alleen van de begeleiders ontvangen zij steun maar ook van elkaar.

Er gelden geen verplichtingen, geen werkdruk, en eens geen therapieën. Dat maakt de inloop laagdrempelig maar ook minder tastbaar want er worden geen dossiers bijgehouden. “Wat geboden wordt is misschien niet direct zichtbaar maar werkt op termijn, onder aan de streep, wel preventief.”, zegt een medewerker.
Een bezoeker vult aan: “We proberen hier ook veel lol te maken. De druk van de GGZ is hier niet en toch veel steun en begrip ondanks de zware gespreksthema’s die we ook hier niet uit de weg gaan maar we houden wel rekening met elkaar, laten eenieder in z’n waarde.”

De bezoekers die we spraken waren het over 1 ding met elkaar eens: In hun eentje alle dagen thuis achter de geraniums zitten zou voor hen rampzalig zijn. Sterker, het zou leiden tot vereenzaming, depressies en tot extra opnames omdat ze het in hun eentje niet redden. Het DAC, met haar sociale contacten en structuur, kent zodoende ook een preventieve werking. “Ik hoef niks met tegenzin te doen. Zonder DAC zou ik thuis voor de tv of in bed blijven. Als de sociale context weg valt dan ga ik mee in de spiraal omlaag, dat motiveert me om naar het DAC te komen.”, zegt een bezoeker.

Voorheen was een verwijzing van de huisarts, psychotherapeut of maatschappelijk werker voldoende om bij het DAC terecht te kunnen, nu is er een indicatie van het CIZ voor nodig. Een extra laag die het werk van de arts dunnetjes over doet.

Een medewerker vertelde ons dat er dagelijks 1 collega alleen maar bezig is met alle ingewikkelde verantwoordingsformulieren en ander papierwerk en daardoor bezoekers niet kan helpen bij de activiteiten. Van de gekke, onnodige bureaucratie en onnodig belastend.
Dan nog kan het CIZ zomaar de indicatie veranderen, zonder tussenbericht. Ze stelt dan doodleuk: “Maak maar gebruik van wat er elders in de gemeente beschikbaar is.” De SP krijgt meer klachten over het stugge en kille CIZ, we zetten het indicatieorgaan het liefst buitenspel en zien graag dat de gemeente het indiceren zelf weer doet, op een menselijke wijze met persoonlijke benadering.

Dagbesteding moet over een tijd uit de WMO komen (nu nog uit de AWBZ) waardoor er minder geld beschikbaar is. De bezuinigingen in de zorg hebben bij het DAC al hard toegeslagen: van eerst 8 fulltime medewerkers zijn er nog 4 parttimers over. Die verschraling merken de bezoekers: “De begeleiders rennen van hot naar her, ze lopen op hun tenen, word er angstig van hoe lang ze dat nog volhouden.”

De houtafdeling met haar machines en werkplaats moest al weg. Het is ook maar de vraag of de bezoekers allemaal mogen blijven komen als er nog meer gekort wordt. “Als ik dit bespreek met de directie zegt ze: “Ga maar anders stemmen want de politiek bepaald dit beleid””, zegt een medewerker desgevraagd.

We danken medewerkers en bezoekers voor een aangename ontmoeting. De SP vindt dat de gemeente er alles aan moet doen om iedere zorgbehoevende dat te geven wat hij nodig heeft. Een kwestie van het beschikbare geld beter verdelen en logisch denken. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?

Namen van de geïnterviewde personen zijn bij de SP bekend, deze mensen wilden liever niet met hun naam vermeld worden.

Bekijk hier het activiteitenaanbod van DAC Venlo (PDF)
24-08-2007: SP roept gemeente op om zelf de zorg te indiceren en het CIZ buitenspel te zetten