Venlo bekent kleur, één week later...
Venlo bekent kleur, één week later...
Een week na de manifestatie op de Dam, en tevens vlak na het uitbrengen van de film van Geert Wilders, werden wij uitgenodigd bij vertegenwoordigers van de Marokkaanse gemeenschap in Venlo om een en ander te evalueren.
De gastvrijheid was hartverwarmend, en de bereidheid om in gesprek te komen met de mensen die geneigd zijn voor Wilders te kiezen, bleek uit alles.
Erg jammer om weer te moeten constateren dat moslims zich blijkbaar moeten verdedigen tegen extremistisch moslimfundamentalisme in andere landen waar zij part noch deel aan hebben, en wat zij verafschuwen als ieder van ons. Mohamed Ammi stelde het treffend: "alsof wij iedere keer als een autochtone Venlonaar, christen of atheïst een misdrijf pleegt, een misdrijf begaat, zouden opstaan om te roepen: hier distantiëren wij ons van!” Een absurde, omgekeerde wereld. Maar blijkbaar is een deel van de autochtone kiezers nog steeds bang, of misschien nu zelfs nog banger geworden dan voorheen, als ze geloven dat deze misdadigers lijken op deze juist vredelievende moslims in Venlo.
Wij blijven met elkaar in contact om te zien hoe we de communicatie tussen mensen en ook binnen de groepen zelf kunnen helpen bevorderen, en zo iets van de angst weg te nemen.
Verdeeldheid tussen de mensen is niet goed, angst is een slechte raadgever, samen moeten we een uitweg zoeken naar een samenleving waarin we met elkaar leven en niet langs elkaar heen.
