Venlo

In de media waren ook deze week weer berichten over de gevolgen van de bankencrisis. “De mensen die zich beklagen zouden meer hun verantwoordelijkheid moeten nemen”, zo klonk opnieuw de grijsgedraaide neoliberale wegkijkreactie. Een reportage van het tv-programma Zembla laat zien hoe veel Nederlanders worden misbruikt door met name grote ondernemingen.

Column door raadsleden Ton Heerschop en Alexander Vervoort

Neem de posterijen. Ooit was het een respectabel beroep, de postbodes van de PTT waren zo precies dat het sturen van een brief zelfs in uitspraken van rechters als bewijs werd gezien dat een boodschap was overgekomen. Hoe anders is de verhouding nu. Winstbeluste managers en boekhouders hebben het bedrijf overgenomen en het personeel letterlijk uitgekleed. Vaste krachten gaan de straat op en kunnen terugkomen als zelfstandige zonder rechten. Alle risico’s worden neergelegd bij deze mensen, die het bedrijf ooit opbouwden.

Nadat personeel is ontslagen doet het nog steeds hetzelfde werk voor een veel lagere vergoeding, als men ziek is krijgt men geen doorbetaling, en een fikse pensioenbreuk als men al pensioen kan opbouwen. Sterker nog, de uitzending van Zembla van afgelopen vrijdag (27 januari) liet zien dat men zelfs de bedrijfswagens op eigen risico zelf moet aanschaffen. De post vis verworden van respectabel nationaal postbedrijf tot bikkelharde uitbuiter. Niet alleen bij de post gaat dit op, hetzelfde fenomeen is waarneembaar bij schoonmakers, thuiszorg, de bouw en vele andere bedrijfstakken.

Het zijn vaak degenen die deze ellende veroorzaken die roepen dat werknemers “hun verantwoordelijkheid” moeten nemen. Een makkelijke oproep als jezelf wel doorbetaald krijgt bij ziekte, een stevig pensioen kan opbouwen en de zekerheid van een fikse bonus als de winstmaximalisatie weer is gehaald. En juist die laatste zieke impuls maakt dat sommige managers zonder enige schroom of mededogen snoeiharde bezuinigingen doorvoeren en mensen laten verworden tot lijfeigenen van het systeem en dus het bedrijf.

Degenen die stellen dat mensen “hun verantwoordelijkheid moeten nemen” en “in hun kracht zouden moeten gaan staan” roepen dat vanuit een luie stoel met de schaapjes op het spreekwoordelijke droge.
Het dreigement “Voor jou tien anderen” wordt al uitgesproken sinds er werkgevers bestaan. Het verschil is dat er voorheen best vervangend personeel was met dezelfde kwalificaties en arbeidsethos dat voor een grijpstuiver aan de slag wilde om het gezin te onderhouden. Nu wordt je bij het grof vuil gezet als je ook maar een klein beetje duurder, ouder, trager of mondiger bent.

Het motto ‘verspil nooit een goede crisis’ wordt gebruikt om mensen tegen elkaar uit te spelen, de hoge werkloosheid te misbruiken om aan goedkoop personeel te komen dat je vervolgens volledig kunt uitkleden ‘omdat ze toch geen toekomstperspectief hebben’. Flexwerk en wegwerpwerknemers maar vast hebt jezelf dan wel “in je kracht gezet” en “verantwoordelijkheid genomen”. Holle frasen, verhul gelul, intussen groeit het aandeel werkende armen. Het bedrijf bespaart intussen weer dubbeltjes, aandeelhouders tevreden en gaan akkoord met een mooie bonus voor de beleidsmakers. De wereld op z’n kop.

‘Voor jou tien anderen’ geldt net zo goed voor de bestuurders van grote ondernemingen en het kabinet. De reportage van Zembla maakt wederom duidelijk dat in Nederland een harde strijd van solidariteit zal moeten worden uitgevochten. Solidair met elkaar; leraren, (thuis)zorgmedewerkers, postbodes, bouwvakkers en schoonmakers. Zij aan zij. Omdat het nu moet, om de verdere sociale afbraak van ons land te voorkomen!

Vindt u de SP ook oké? Twijfel niet langer en steun ons
01-02-2012: SP wil duidelijkheid over positie van zelfstandigen bij PostNL
27-01-2012: Website Zembla: ‘Voor jou tien anderen’ (inclusief de tv-uitzending)
Dossier 1voorallen