h

Beschouwend bekeken...

22 september 2008

Beschouwend bekeken...

Vergezeld door een stemming van ultieme voorpret trof ik in de ochtenduren wat voorbereidingen rond mijn tv scherm.

    Column door Josje Orval, SP-lid uit Tegelen

Gekke hoedjesdag had ik moeten missen; Jacqueline Cramer vermomd als Tineke Schouten flitste nog wel voorbij in de samenvatting, maar nu, de day after, moest ik toch echt via de live verbinding alles meekrijgen wat er werd gezegd en uitgelegd waar onze koningin wat vaag doch plechtig over had gerept in haar troonrede.

Een kan verse koffie, een pak kletskoeken, (ja echt!) voor tussen de middag een blikje erwtensoep, een kant en klaar pakket wortelstamp -dat oogde alsof het reeds eenmaal genuttigd was- , een dikke reep chocola, een zak chips van het merk Pirato nota bene, en voor als het echt spannend ging worden later op de dag: een flesje licht spiritueel getinte limonade had ik rondom mijn gemakkelijke stoel geplaatst.

Onze Minister President begon met serieus kijken en deed zich moeite zich alles te herinneren wat Maxim Verhagen hem tevoren had ingefluisterd.
Op de achtergrond van JPtje zag ik op het scherm, bevonden zich enkele al dan niet geïnteresseerde Tweede Kamerleden. (Zo te zien brengen ze de meeste uren van hun tijd in kantoortjes zittend zonder publiek door; men zag vreemde handbewegingen van haardos naar neus, via oren naar mond en vice versa). De nagelbijters, kruintje krabbers, puistje peuteraars hadden het allemaal al vaker gehoord: Nederland zou sterk genoeg zijn in de wereld om eventuele economische tegenslagen op te vangen.Volgens de Premier was zelfs de zorg over de klimaatcrisis en het stijgende water niet iets om ongerust over te worden…

Het is moeilijk te verteren als je een president hebt die alles nog beter schijnt de weten dan Jezus Christus, ik twijfel of de laatste gecharmeerd kan zijn door zo een verbeten ventje vol eigendunk die de rechten van zwakke mensen zo vermorzelt.
Ik zie het nog gebeuren dat als het water van de Noordzee ons naar de lippen stijgt, hij de derde wereld zal uitnodigden om rustig twee emmertjes water te komen kopen, uiteraard tegen een prijs die aan de vrije markt is overgelaten.
Het openbaar vervoer, het donorcodicil, de gezondheidszorg, het nieuwe arbeidsethos, ontwikkelingshulp, de vrije marktwerking, de benzineprijs, de toenemende criminaliteit, het onderwijs, kortom, alles wat er in Nederland problemen geeft passeerde de revue.

De Minister had zich voorgenomen zich kordaat op te stellen en alle kritiek op het beleid als vuilspuiterij te behandelen en naast zich neer te leggen.
Hij kreeg het hard voor de kiezen, hem werd verweten ons land te verkwanselen, zijn onverdiende zelfgenoegzame houding, de laagstbetaalden alweer het gelag laten betalen, burgers uit het openbaar vervoer te jagen door toe te staan dat het weer duurder moest worden, het hoofd te zijn van lakse ministers en het dragen van een veel te roze bril.

Maar die President riep, hiep hiep, wees toch optimistisch want: hij had pas nog gehoord dat er weer meer gebruik van openbaar vervoer werd gemaakt, hij had pas nog iemand in een verzorgingshuis gesproken die tevreden en gelukkig was, de werkloosheid kwam zelfs onder de 300.000 mensen uit en nu oudjes ook nog mogen doorwerken zal dat cijfer er spoedig nog aantrekkelijker uitzien...
Nou, mijn eigen opa leeft van de AOW en zou graag wat centjes bijverdienen om zijn vrouw eens een boeketje bloemen te kunnen geven.

Zo droop mijn opa laatst struikelend over zijn wandelstok, verslagen af uit het kantoor van CWI. Ondanks het vernieuwde arbeidsethos kon men de oude man niet gebruiken voor enkele uurtjes arbeid in de wegenbouw.
Hij maakt zich ernstige zorgen over oma die tijdens de laatste barbecue per se in het losgebroken onweer wilde blijven. Terwijl de overige gasten snel naar binnen vluchtten, bleef mijn oma als enige buiten zitten en probeerde de lichtflitsen met uitgestrekte armen te vangen met de ijzeren vleesvork en omscheplepel.
Ze klaagt ook al over de oliecrisis, de zonnebloemolie zou ineens met 80% gestegen zijn zag ze op haar kassabon. Ze is ook echt wel begaan met het milieu in het algemeen. Zo onthulde ze me vorige week nog dat ze haar hele chloorflessen voorraad had weggedaan. Hoe?
Nou gewoon weggegooid, in het toilet. Ze wilde sinds bekend is dat het zo slecht is voor de oppervlaktewateren er niet meer aan meedoen, die gekte met die vieze chemische middelen. Op tv had ze in een reclamespotje gehoord over ‘onhygiënisch vuil’ en wilde van mij weten of er dan ook ‘hygiënisch vuil’ bestond?

Het was om eerlijk te zijn eigenlijk nog vroeg in de middag dat ik een greep deed naar het flesje licht alcoholische cocktail.
In verbijsterde toestand hoorde ik de argumenten van JP over het te voeren beleid en de terechte kritieken van oppositie en andere kamerleden.
Hij maakte zich er makkelijk van af door te antwoorden dat het kabinet hiervoor had gekozen en geen reden zag om het anders te doen.

Da’s nou echt onze premier; hij geeft je een snoepje en beweert dat je gaatjes er van dichtgaan als je zegt dat je de tandarts niet kan betalen.

Algemene Beschouwingen 2008: Kant pleit voor nieuwe solidariteit

U bent hier