Venlo

Marjan de Boer ontving de ‘Tomaat voor een daad’

In een land dat gevangen lijkt te zijn door een golf van negativisme is het belangrijk om te benadrukken dat er nog zoveel mensen zijn die goed doen zonder er over na te denken. Mensen die iets doen, vanuit overtuiging of gewoon omdat ze vinden dat de mens een sociaal wezen is, en dat vooral moet blijven.

Toch worden deze mensen nog vaak vergeten en dat is niet de bedoeling. Speciaal voor deze mensen doet SP-leider Jan Marijnissen sinds kort iets extra's. Onder het motto ‘een Tomaat voor een daad’ word elke week één van deze bijzondere mensen in het zonnetje gezet op zijn website. Ze krijgen een aandenken en worden bovendien een dag zijn gast in de Tweede Kamer.

Ouderling, coördinator collecte Prinses Beatrix fonds, contactpersoon Stichting VoedselAllergie Noord-Limburg en contactpersoon in de werkgroep Voeding en Gedragsbeïnvloeding van diezelfde stichting. Lidy Pelsser mailde ons het verhaal van Marjan de Boer uit Venlo-Blerick. Haar vrijwillige inzet verdient zonder twijfel de ‘tomaat voor een daad’.

De basis voor het vrijwillige werk van Marjan werd 16 jaar geleden gelegd. Bij de tweede van haar vier kinderen, Mark, werd op driejarige leeftijd MBD geconstateerd. Dit is de voormalige benaming van ADHD. De huisarts schreef medicijnen voor. Marjan weigerde deze omdat ze er niets in zag Mark al op jonge leeftijd medicatie te geven. Vier jaar later werd Gilles de la Tourette geconstateerd en vijf jaar later een agressieve en oppositionele stoornis. In beide gevallen weigerde ze medicijnen en dat bleek achteraf zijn redding te zijn geweest. Toen Mark op dertien jarige leeftijd ernstig ziek werd en een week lang niet at, bleek zijn gedrag ineens rustig en normaal te worden. Middels het schrijven van een dagboek is ze er stapje voor stapje achter gekomen hoe voeding het gedrag van Mark beïnvloedde. Mark, die op 12 jarige leeftijd te horen kreeg dat hij bij de opleiding LEAO in het voortgezet speciaal onderwijs nooit een diploma zou kunnen halen, heeft een paar jaar geleden zijn rechtenstudie afgerond aan de Universiteit van Nijmegen.

Mark de Boer Mark de Boer tijdens zijn afstuderenSinds haar ontdekking zestien jaar geleden heeft de 54-jarige Marjan zich met volle overgave gestort in een studie naar en het aandacht vragen voor de relatie tussen voeding en ADHD. Een relatie die bij veel mensen niet bekend is. Het is van het grootste belang om ouders én artsen te wijzen op dieetonderzoek en de positieve resultaten ervan. Wanneer ouders vragen naar alternatieven voor medicatie zou altijd dieetonderzoek aangeraden moeten worden. Het voorlichtingswerk dat ik doe is een proces van drie stappen vooruit, en twee stappen achteruit. Het is zwaar werk waar je veel incasseringsvermogen voor moet hebben. Dat valt niet altijd mee maar uiteindelijk kom je steeds weer een stapje vooruit en daar doe je het voor.’

Naar waardering zoekt Marjan niet. ‘Ik moet iets met deze kennis doen, was het eerste wat ik dacht. Al is het alleen maar om anderen dezelfde zware weg te besparen.’ En uit die gedachte komt het idealisme voort, idealisme wat je volgens haar in je lijf moet hebben om dit vol te houden, om überhaupt vrijwilligerswerk vol te houden. ‘Waardering buiten je eigen kring krijg je namelijk niet veel, maar daar ben ik ook niet echt naar op zoek. De mogelijkheden die ik krijg geven meer dan genoeg voldoening.’ Met die mogelijkheden bedoelt Marjan bijvoorbeeld een lezing voor de Raad van Europa of tijdens een congres in Parijs, televisie interviews en het maken van een voorlichtingsfilm, die dit najaar uitkomt.

Nadat de problemen met Mark grotendeels waren opgelost heeft Marjan een studie makelaardij gedaan. ‘Gewoon omdat ik wat moest doen. Ik was dertien jaar alleen maar bezig geweest met de problemen van Mark, en met de andere kinderen.’ Het ontbrak haar aan verdere ambitie in deze branche, maar met de opgedane kennis helpt ze nog steeds familie, kennissen en vrienden. Op dit moment werkt ze als lerares Frans in het voortgezet onderwijs.

Dat ze nu in de schijnwerpers komt te staan vindt ze wel aardig, maar ze zegt er meteen bij dat iedereen die vrijwilligerswerk doet altijd in de schijnwerpers moet staan. ‘Er is meer dan geld op deze wereld. Teveel mensen worden opgeslokt door hun werk en carrière maar als je om je heen kijkt is er zoveel meer te doen. ’

Interview door Bas Stoffelsen

Stichting Voedsel en Allergie
Link naar het originele artikel